പ്രണയമൊരു തോരാ ചാറ്റല് മഴയാണ്,
അതിന്റെ നൈര്മല്ല്യതയും, അതിന്റെ തണുപ്പും,
എന് ഹൃത്തില് കുളിര് കോരിയിടുന്നു,
കോരിത്തരിപ്പിക്കുന്നുവെന്നെ ആപാദചൂടം.
ഞാനാസ്വദിക്കുന്നു കുഞ്ഞുത്തുള്ളിതന് സൗന്ദര്യം,
ഹൃദയത്തില് പതിക്കുന്ന തുള്ളിതന് സംഗീതം,
നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന മനസ്സില് ഞാന് നീരാടുന്നു,
എന്റെ മനസ്സില് തോരാതെ പെയ്യുകയാണീ ചാറ്റല് മഴ.
പ്രണയമൊരു കടലാനെന്കില്,
അതില് പതിക്കുന്ന മഴയാണ് ഞാന്.
പ്രണയമൊരു കടലാണെങ്കില്,
അതിലേക്കൊഴുകുന്ന നദിയാണ് ഞാന്.
പ്രിയേ നിന്റെ ദേഹത്തിലേക്കൊരു ജലകണികയായ് അലിഞ്ഞു ചേരാന്,
നീരാവിയായ് നിന്റെ ദേഹത്തു കൂടാന്,
പ്രണയതല്പ്പത്തിലമരുമ്പോള് നിന്നില് നിന്ന്
പൊടിയുന്ന വിയര്പ്പുത്തുള്ളിയാകാന് കൊതിക്കുന്ന്നു ഞാന്.
നിന് ചുടുചുംബനങ്ങള് എന് ഹൃദയത്തിലലിയുന്നു,
നിന് ശ്വാസനിശ്വാസങ്ങള് എന് കരളിലേക്കാഴുന്നിറങ്ങുന്നു.
കണ്ണിലൊളിപ്പിച്ച പ്രണയവുമായി നീയും,
നിന് ഭാവപകര്ച്ചകള്ക്കിടയില് പ്രണയത്തെ തിരയുന്ന ഞാനും.
ഇടനെഞ്ജില് ഒരു പിടി മോഹങ്ങളുമായി,
ഇമയടയാത്ത മിഴികളുമായി,
ഇളംകാറ്റിന് തലോട ലേ റ്റും ഈ വസന്തരാവില്
ഞാനെന് പ്രാണനാഥയുടെ സ്വരത്തിനായ് കതോര്ത്തു.
ഒരുവേള അതെന്റെ ഹൃദയത്തില് മുഴങ്ങാറുന്ടെന്കിലും,
പിന്നെയും ഞാനാ സ്വരത്തിനായി കാതോര്ത്തു.
ഒരു വേനല് പകലിലെപ്പഴോ-
ഞാന് പുതുമഴക്കായി കാത്തത് പോലെ.